علی رضوانی، خبرنگار و گزارشگر صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، به عنوان بازجو- خبرنگار در میان فعالین ایرانی شناخته شده است و در برنامه هایش به بازجویی/مصاحبه از متهمان پرونده های سیاسی، امنیتی و همچنین خانواده های آنان پرداخته و احکام علیه آنان به مانند اعدام و همچنین تبلیغات حکومتی علیه ایشان را با برنامه ها و مصاحبه هایش توجیه و تائید کرده است. علی رضوانی از سال 1381 و از طریق باشگاه خبرنگاران جوان صداوسیما وارد حرفه خبرنگاری می شود. او از خبرنگاری نیروی انتظامی آغاز میکند ولی پس از دو سال کار در حوزه اجتماعی (مربوط به خبرهای نیروی انتظامی) به حوزه ورزش رفته و در آن حوزه مشهور می شود. رضوانی در برنامه “خارج از گود” که برنامه ای ورزشی است و با چهره های معروف ورزشی ایران مصاحبه می کند. چهره هایی چون کارلوس کیروش، علی دایی، امیر قلعه نوعی، فرهاد مجیدی و دیگران. ولی او در حوزه ورزشی نماند و با ورود به برنامه 2030 صداوسیما و برنامه “بدون تعارف”، دور جدیدی از مصاحبه هایی که در واقع بازجویی از متهمین یا خانواده های کسانی است که با نظام جمهوری اسلامی مسئله جدی دارند را سامان داد. از خانواده مسیح علی نژاد تا روح الله زم، پس از تایید حکم اعدامش و چند ماهی پیش از اعدام از بازجویی/مصاحبه های علی رضوانی است. رضوانی آنقدر به نهادهای امنیتی و بنیادگرایان حاکم بر ایران نزدیک است که از قاسم سلیمانی، فرمانده ترور شده نیروی قدس سپاه تا محسن قرائتی، روحانی ای که برای دهه ها در تلویزیون ایران حضور داشته و همچنین رئیس ستاد اقامه نماز در ایران، برای او به دنبال همسر هستند تا کمک کنند و رضوانی از مجردی درآید و متاهل شود.به گفته آرش صادقی، زندانی سیاسی پیشین، در نامه اش که در خصوص وضعیت همسرش، گلرخ ایرایی در دی ماه 1399 نوشته، رئوف، بازجوی او در اطلاعات سپاه، علی رضوانی را حاج علی خطاب میکرده و او را هم دوره خود در قرارگاه عمار خوانده است.برخی رسانه ها نیز نوشته اند که نام پیشین علی رضوانی “کامبیز رضوانی قمیشلو” بوده و خانواده او اصالتا ساکن روستای «قمیشلو»، از روستاهای «دهاقان» اصفهان بوده‌اند و از این جهت نام این روستا پسوند خانوادگی آن‌ها است. آزادی بیان – حق اعتراض – شکنجه:مصاحبه  و بازجویی:20 تیر 1399، مصاحبه علی رضوانی در برنامه بدون تعارف خبر 20:30 شبکه دوم سیما با روح الله زم، زندانی سیاسی و مدیر سایت و کانال تلگرامی آمدنیوز چند روز پس از تایید حکم اعدام او پخش شد. مصاحبه ای که حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور حسن روحانی آن را “دورخوانی سناریو” خواند. این مصاحبه در واقع اعتراف علیه خود روح الله زم و البته دفاع از بخشی از عملکرد و عقاید و اندیشه اوست. وقتی رضوانی می پرسد که اگر قاضی بودی چه حکمی علیه خودت می دادی، روح الله زم پاسخ می دهد که “از روز اول به من گفتند که حکمم اعدام است.” روح الله زم سرانجام سحرگاه شنبه 22 آذر 1399، یعنی پنج ماه پس از این گفتگو اعدام شد.رضوانی در این گفتگو مدعی بوده که این گفتگو خارج از زندان انجام گرفته است. اما در خلال مصاحبه روح الله زم میگوید که مصاحبه جایی انجام می شود که او چند ماه گذشته را در آنجا در بازداشت بوده. روح الله زم میگوید که وقتی به همینجایی که در آن مصاحبه میکنیم آمدم 98 کیلو بودم ولی چاق شدم و شدم 108 کیلو. و بعدش 20 تا 25 کیلو وزن کم کردم. این حرفهای روح الله زم در این گفتگو که پخش شده نشان می دهد که علی رضوانی به محل بازداشت زم رفته تا به نام گفتگو، از او اعتراف اجباری علیه خودش بگیرد. قاسم میرزایی نیکو، نماینده دهمین دوره مجلس شورای اسلامی که خود سابقه فعالیت امنیتی از جمله همکاری با وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را دارد، در گفتگو با همشهری آن لاین این گفتگو را در واقع پخش اعترافات روح الله زم علیه خودش می داند. یعنی علی رضوانی در این گفتگو به بخشی از پروژه اعتراف گیری اجباری زندانیان علیه خودشان بدل شده است. گفتگویی که میتوان یکی از زمینه سازان افکار عمومی برای پذیرش اعدام روح الله زم دانست. همچنین مسیح علی‌نژاد، گرداننده کمپین مبارزه با حجاب اجباری، می‌گوید علی رضوانی بازجو و همکار نهاد‌های امنیتی ‌است. او می‌گوید که “علی رضوانی سراغ مادرم رفته تا از او در یک گزارش تلویزیونی “اعتراف” بگیرد”.مرداد 1397 علی رضوانی به همراه حمید امامی، دیگر بازجو/خبرنگار صداوسیما به سراغ خانواده مسیح علی نژآد می رود و در گفتگویی با خواهر و خواهرزاده وی، از سخنان آنها برای تخریب مسیح علی نژاد استفاده میکند. علی نژاد گفته است که رضوانی به سراغ مادر او هم رفته تا مانند خواهر و خواهرزاده اش از او هم اعتراف بگیرد که موفق نشده است. همکاری در تنظیم متن اعترافات اجباری:آرش صادقی، زندانی سیاسی در نامه ای که در دی ماه 1399 در خصوص تداوم بی خبری از وضعیت همسر خود گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، نوشته، از رئوف و علی رضوانی نیز به عنوان بازجو و تنظیم کنندگان اعترافات اجباری خودش و کارگردانان آن یاد میکند. صادقی می نویسد که در اسفند 1393 علی رضوانی به همراه رئوف، بازجوی اطلاعات سپاه، متن اعترافات او را تنظیم و در اختیار تیم فیلمبرداری قرار می دادند. به گفته آرش صادقی: ” در تمام مراحل فیلمبرداری و اعتراف‌گیری از من، در خانه امن سپاه که سه تیم از شبکه افق، بیست و سی و باشگاه خبرنگاران جوان حضور داشتند، این دو نفر صحنه‌گردان اصلی پروژه اعترافات اجباری بودند. آقای رضوانی سر تیم و کارگردان هر سه تیم فیلمبرداری بودند. مثلا از ایده‌های ایشان این بود که به جای نوشتن اعترافات به روی کاغذ، متن بر روی ال‌سی‌دی یا لپ‌تاپ نمایش داده شود تا با نگاه مستقیم من به سمت دوربین شکل اعترافات طبیعی تر به نظر برسد.” بازجویی:19 آبان 1398، مستندی به نام مظنونین همیشگی از صداوسیما پخش می شود. این مستند چند دقیقه پس از آغاز بنا به آنچه “نقص فنی” اعلام شد متوقف می شود و اما در همان چند دقیقه آغازین این مستند که پس از مرگ کاووس سید امامی و هجوم مأموران امنیتی به خانه او ساخته شد، علی رضوانی با یک کارشناس سازمان اطلاعات سپاه مصاحبه می‌کند.پس از پخش تصویر او در مستند “مظنونین همیشگی” رامین سیدامامی، فرزند کاووس سیدامامی، به یکی از نهادهای حقوق بشری گفته است فردی که به عنوان گزارشگر در مستند “مظنونین همیشگی” حضور داشت، چهارم تیر ماه ۹۷ از مادر او، مریم ممبینی، با همراهی بازجویان اطلاعات سپاه بازجویی کرده است.رامین سید امامی همچنین در مصاحبه با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی ماجرا را این‌گونه تعریف کرد: “مادرم آن مجری برنامه را که دید گفت اِه! این همان شخصی بود که من را داشت بازجویی می‌کرد در خانه‌مان. … این آقای علی رضوانی، که خبرنگار صداوسیما و شبکه سه صداوسیما ست، همان روزی که بازی فوتبال ایران و پرتغال [۴ تیر ۱۳۹۷] بود برای جام جهانی – که این هم قبلا مستند شده بود که ریخته‌اند خانه ما یک سری و با هفت هشت تا جعبه رفته بودند در زیرزمین که نمی‌دانم صحنه‌سازی کنند با دوربین و این‌ها – یک تیم ۲۰، ۳۰نفری اطلاعات سپاه که خانه‌مان آمدند این آقای مجری هم همراه آن‌ها جزء تیم بازجویی بود که مامانم را نشاندند جلوی دوربین و زیر فشار هی ازش سوال کردند که بر علیه شوهرش اعتراف کند یا ازش می‌پرسیدند که این کیه در آن عکس یا از این‌جور سوال‌ها. تا جایی که مامانم این‌قدر حالش بد شد که یک Nervous Breakdown (فروپاشی عصبی) داشت و مجبور شدند که ببرندش بیمارستان.”کاووس سید امامی، از فعالان محیط زیست بود که در بهمن ماه 1396 همراه با تعداد دیگری از فعالان محیط زیست به اتهام مرتبط بودن با یک پرونده جاسوسی بازداشت شدند. دو هفته بعد از بازداشت به خانواده کاووس سیدامامی اطلاع داده شد که او در زندان جان باخته است.رامین سیدامامی همچنین گفته است مادرش پس از دیدن چند دقیقه مستندی که در آن شب پخش شده، طوری آشفته و بدحال شده که به بیمارستان منتقل شده است. علی رضوانی در زندان اوین:حسین رونقی، زندانی سیاسی سابق هم در توئیتی در خصوص دیدار علی رضوانی در زندان اوین می نویسد: ” #علی_رضوانی خیلی آدم بزدلی است اوین دوبار دیدمش، که یک بار تو راه‌پله بند ۷ باهاش برخورد داشتم! دستشو گرفتم بهش گفتم:«خانواده‌ات می‌دونن چی‌کار می‌کنی؟ از تحقیر آدما و فیلم گرفتن ازشون لذت می‌بری؟» جلو چندتا زندانی سفید شد با لرز گفت:«منم مثل شمام، از مردمم، حرف شما رو می‌زنم»گفتم: «خجالت نمی‌کشی؟ تو از مایی؟ از مردمی؟ حرف مردم رو می‌زنی؟ الان ما اینجا هر چی بگیم رو، می‌بری پخش می‌کنی؟ مثل همیشه دروغ می‌گی تو دقیقا دشمن مردمی»با چهره ترسیده، یه نگاهی به اطراف کرد، دستشو کشید و سریع رفت.در ظاهر از زندان رها شدیم ولی خاطرات تلخ اونجا ما رو رها نکردند.” علی رضوانی سابقه اظهارنظرهای زن ستیزانه هم دارد. او در سال 1397، علی رضوانی در جریان گزارش یک بازی بسکتبال در واکنش به حضور یک داور زن گفته است که ” انگار فدراسیون بسکتبال خیلی با کمبود داور روبرو شده، در حدی که یه داور خانم بازی آقایون رو قضاوت می‌کرد.”

برو منبع